Θα 'μαι η ανελέητη οργή ενός προδομένου λαού.

του Γιάννη Αθανασιάδη

 

Πιάσε την απελπισία αδερφέ μου και ξέσκισε την.
Με τα νύχια σου, με τα δόντια σου, και με τις θηριώδεις σου κραυγές!
Φώναξε να ακουστεί μέχρι τα υπόγεια του κοινοβουλίου:
Κουφάλες δεν θα σας κάνω την χάρη!
Θα είμαι εκεί μαζί με τον λαό όταν θα σας "κρεμάμε".
Μέχρι τότε θα σας πολεμώ με όση δύναμη ακόμα κουβαλώ στο τσακισμένο μου σαρκίο.
Σε κάθε γκισέ της εφορίας, σε κάθε Ειρηνοδικείο, σε κάθε σπίτι που λουφάζετε τις δοσιλογικές ψυχές σας.
Θα 'μαι η καταραμένη σκιά σας, θα 'μαι ο εφιάλτης στα άθλια όνειρά σας, θα 'μαι η Νέμεση της ιερόσυλης εθνοπροδοσίας σας.
Θα 'μαι η ανελέητη οργή ενός προδομένου λαού.